Małgorzata Ostrowska jest bez wątpienia jedną z ikon lat 80. I od kilku dekad należy do najciekawszych postaci polskiej sceny muzycznej. Intrygująca, odważna, bezpretensjonalna i z najbardziej charakterystycznym żeńskim głosem w Polsce.
Wykonawczyni niezliczonej ilości przebojów, zarówno z okresu współpracy z zespołem lombard, jak i solowych: „szklana pogoda”, „adriatyk, ocean gorący”, „mister of america”, „mam dość”, „droga pani z tv”, „taniec pingwina na szkle”, „gołębi puch”, „rzeka we mnie”, „słowa”, „szpilki”, „po niebieskim niebie” czy w końcu legendarna „meluzyna”, na której wychowało się całe pokolenie akademii pana kleksa.
W 1999 roku podczas festiwalu w Sopocie Małgorzata Ostrowska otrzymała statuetkę „bursztynowego słowika” za całokształt działalności artystycznej. W 2007 roku odsłoniła swoją gwiazdę w alei gwiazd polskiej piosenki w Opolu, a w 2013 roku podczas jubileuszowego 50 festiwalu otrzymała tytuł „ikony festiwalu opolskiego”.
W tym roku artystka obchodzi 40-lecie pracy artystycznej.
